ازدحام

چشمانت همچو ازدحامی بی پایانست

که می نوازد نگاهم را

دراین جاده ی بی راهه

مینوازد چشمانت چشمانم را

چشمانت همچو عرفانی ست

که نقش بسته  بر لبان تر ک خورده ام

که می اراید همچو ارایه ی شعری

چشمانت این زبان بی زبانم را

شعر نو